Golfblog/ Waveblog

half jaar, zes maanden, 26 weken, 183 dagen

Wat zegt dat eigenlijk, een mooi aantal maanden, dagen, weken, uren, jaren of minuten. Waarom vieren of herdenken we zaken op gezette tijden? Ik heb het niet zo op mn verjaardag, waarom is het zo speciaal dat je precies een aantal jaren geleden geboren bent? Of blij zijn als je relatie met een partner of werkgever een lustrum bereikt? Die betrokkenheid of blijdschap (of wat voor gevoel dan ook) uit je toch vaker, das toch wel duidelijk?

Ik heb geen speciale dag nodig om me ergens betrokken bij te voelen. Thailand of Phi Phi in het bijzonder. Steef is al een week in Thailand en heeft Phi Phi aangedaan. Hij is inmiddels al weer noordelijker getrokken. Erg nieuwsgierig naar hem (lees: jaloers). Hij is samen met Erik, die blijft wat langer en gaat op PP helpen als Steef weer teruggaat deze week. Zitten ze gewoon in het land waar je graag zit, de cultuur en natuur zuigen ze weer op. Hebben ze niet door, komt pas als je weer thuis bent :-). Maar ze weten dat er aan ze gedacht wordt, betrokkenheid is er altijd. Steef mailde van de week, als ie terug is zal ie een uitgebreid verslag maken van zn PP-visit. Maar zn bezoek kende geen warm onthaal: regen en treurig weer vielen over de kale vlakte die op Phi Phi aanwezig is. Kaal is weinig positief, maar hij heeft mensen van HiPhiPhi gesproken. 3000 vrijwillegers!!!! zijn de afgelopen maanden langsgekomen om de wederopbouw te realiseren. Er is veel opgeruimd, veel puin is weg, (voornamelijk met de hand, shovel kwam in vorige maand mei pas) maar is er is nog heel veel te doen. Er staan daar nu een paar hele mooie projecten op stapel. Ik post zo snel mogelijk zn verslag als het af is!!

Gisteren mijn laatste geplande interview gehad. Een goed vriend van me schrijft voor de Aziatische site VeryAzNen wilde me interviewen m.b.t. reizen en het boek. Erg leuk om door een vriend serieus geïnterviewd te worden, heel apart. Het was ook het langste interview, maar ja, dan moet je ook niet alles willen weten van moskou tot Phi Phi. Ben erg benieuwd naar zn verslag, kan niet anders dat dit het beste interview van alle is geweest. En erg leuk was dat we na afloop doorgingen op cultuur verschillen. Ik heb dat tijdens het reizen duidelijk de verschillen meegemaakt, hij z’n hele leven al. Als Molukker opgegroeid in een blanke omgeving. Dat is weer anders dan Molukse vrienden van hem die in Amsterdam zijn opgegroeid (de verjaardagsfeestjes van een klein Moluks kind ons dorpje was dus net als bij ieder ander, in Amsterdam deden ze niet aan koekhappen). Blijft interessant, culturen naast en door elkaar, zou zeggen, pak het mooiste van elk :-).

Saamhorigheid, dat is het, je hebt met anderen wat mee gemaakt. Positief, negatief, leuk, fantastisch, treurig, dramatisch. Het gevoel laat je even merken dat je niet alleen bent, dat je kan delen, dat is fijn, dat is goed, dat is vieren en/ of herdenken. Hoe je het doet maakt niet uit, zelfs niet met wie. Ook alleen kun je samenzijn met anderen, je bent er, in gedachten, en zij ook.

Ik heb het op mijn eigen manier gedaan met een Aziatische inslag. Dus een hele relaxte dag in de zon met mn gedachten en relaxte muziek. Als afsluiting deze blog. Eigenlijk was het een ideale dag om mn hangmat eens goed neer te hangen...

posted by Robin @ 8:50 PM