Thursday, May 05, 2005

A happy day

Dodenherdenking. Niet vrolijk, maar wel mooi. Dat ook na zestig jaar het besef nog aanwezig is dat we onze helden niet mogen vergeten. Ik vind het altijd heel apart die 2 minuten stilte. Gisteren mn ogen dicht gedaan en gedacht hoe het geweest zou moeten zijn. Dat kun je natuurlijk niet voor je halen, maar je kent wel een hoop verhalen uit die tijd.

Stil staan hierbij is belangrijk, maar daarna verder gaan niet minder belangrijk. De dag erna bevrijdingsdag is daarom een goed vervolg. Niet om een herdenking vervolgens te vergeten, maar om te vieren dat we ze niet voor niks hebben herdacht.
Heel raar, maar het feit dat het vandaag "bevrijdingsdag" is, stemt je ook meteen vrolijk bij het opstaan. En als je dan je mail opent en een mailtje uit Thailand/ Australiƫ leest, wordt je nog warmer en vrolijker van binnen. Na veel verdriet kunnen ook zij nu verder en denken ze aan de toekomst. Hieronder een vrije vertaling van het mailtje van Carol, de eigenaresse van ons Guesthouse. De namen komen niet overeen met mn boek, in het boek zijn de namen gewijzigd. Kun je de personen niet herleiden naar het boek? Geef even een comment onderaan, dan reageer ik ook weer via de comments.

Dear Robin,
Bedankt voor je mail. Toy, Zac en ik zijn net terug uit Thailand. Daar hebben een ceremonie gehad omdat het 100-dagen geleden was dat mijn Sacha overleden is. Het was een overweldigend bezoek. Het is soms ongelooflijk om de droevigheid te zien bij al onze bevriende families.
Phi Phi zag er droevig en leeg uit en is compleet schoon. Het restaurant (Bamboo House Restaurant, red.) staat alleen in de straat, je kunt rechtstreeks naar de zee kijken. Wij letten niet op het droevige in Phi Phi aangezien het ons dichter bij Sacha brengt en het was ons huis 10 jaar.

Het guesthouse is gemaakt en "open". We hebben daar Phi Phi-families wonen, aangezien ze geen huizen meer hebben. We verhuizen terug naar Thailand binnen twee maanden, aangezien we ons daar meer comfortabel voelen, we kunnen onze gevoelens daar beter kwijt. Toy en ik missen Sacha heel erg, maar we putten kracht uit our lovely Zac.

We hopen dat je ons kan opzoeken als je terug komt, aangezien we samen zijn verbonden door het lot.
We hebben ook je duikboeken gevonden in je kamer, als je ons je adres stuurt dan sturen wij ze naar je op.

We hebben ook mijn zusters lichaam teruggekregen. We hebben haar thuisgebracht in Australiƫ, een grote troost voor onze familie.

Thank you for your kind thoughts

Love from Carol, Toy and Zac

1 Comments:

At 3:09 PM, Anonymous Anonymous said...

hee Robin, heb je vanmorgen al gemaild, nu nog ff tijd genomen om je blog te bekijken en las ook nu pas de mail van carol.
Weet niet goed wat ik moet zeggen, maar wilde toch ff reageren.
ik ben overigens blij te lezen dat het goed met je gaat...
liefs, claudia

 

Post a Comment

c

<< Home