Your votes please!
Ongeveer zes weken geleden heb ik m'n eerste boek gepubliseerd. Deze zin is erg raar om te schrijven. Het voelt namelijk nog steeds niet zo :-). Mensen vragen wel eens of je dan dus trots erop ben. Trots is hiervoor niet het woord, althans wat betreft het schrijven van het boek zelf. Waar ik wel, en denk met mij meerderen, trots op ben is dat dat we steeds onze verwachtingen ruim overtreffen. Dan kun je zeggen dat je je doelen misschien te laag hebt gesteld. Maar ja, wij wisten ook niet hoe de verkoop zou lopen. We hebben inmiddels een paar duizend euro die we voor Phi Phi kunnen gaan besteden, das mooi, en daar zijn we trots op.
De laatste weken krijg ik vaak de vraag "wat zijn de reacties". Ik heb helaas nog geen recenties gelezen in kranten van het boek :-(, maar spreek natuurlijk wel veel mensen die het hebben gelezen. De grootste complimenten zijn degene waarin mensen vertellen dat ze zich makkelijk konden inleven, alsof ze er zelf staan. Zowel betrokkenen van de ramp, mensen die mij kennen, maar ook totaal onafhankelijke lezers laten dat horen. Wat me minder verbaast, en waar ik op hoopte, is dat het een toegankelijk verhaal is. Het is snel te lezen (afgezien van het feit dat het niet het aantal blz. van
Dan Brown heeft). Dat is de bedoeling van een webblog, en die stijl hoopte ik te handhaven in het boek. Das dus gelukt :-). En verder natuurlijk alleen maar positieve reacties op het initiatief zelf.
De afgelopen week zelf, hoe was die?
Floris opgezocht in Amsterdam (je weet niet wie Floris is? Koop dan het boek). Drie uur in levende lijve meegemaakt destijds, verder kende ik hem alleen via z'n site. Was ff gezellig en binnenkort komen we ff met zn allen bij elkaar. Gisteren
Joost op bezoek gehad. Met hem hebben we een van onze mooiste delen van onze reis meegemeekt,
Mongolie, was weer vertrouwd.
En ben deze week op zoek geweest naar het hoe en waarom achter rss. Ideaal om bijvoorbeeld updates van je favo blogs bij te houden. Bij
wikpedia vind je wat info (of ga naar deze
link, zij hebben diverse verwijzingen met uitleg over rss), ik gebruik zelf
bloglines. Je hoeft dus nu niet meer talloze sites af op zoek naar updates, het komt nu naar jou toe als iets is geupdate. Ook dit blog beschikt over rss (ga zo testen of het echt werkt). En oh ja, het is allemaal gratis natuurlijk.
Deze week wordt een zonnige. Hoop dat de sollicitaties op een beetje gunstig tijdstip vallen, kan ik op zoek naar de beste terrasjes in Nederland :-)
ps: Your votes can be publisher in the comments or at the site of the publisher
Wordt steeds gekker!
Is gewoon fantastisch als je krijgt te lezen hoe mensen over ons initiatief denken. Lees eens het blog van
Jorrit, hij heeft het boek nog niet eens gelezen (wel besteld) en schrijft dan al zo over ons initiatief.
Of de moeder van
Karin die op vakantie ging naar haar dochter (hulpverlener) op Phi Phi. Ik vroeg haar om foto’s te maken van ons guesthouse, ze stuurt ze deze week graag op!!! Tevens heeft ze het boek daar laten lezen door aanwezige Nederlanders, waaronder de hulpverleners van
HiPhiPhi. Ralph was daar ook (hij wordt gequote in het boek) en mailde me dat ze het resultaat erg kunnen waarderen. Hij heeft schrijft over me op hun
site, en niet zo kinderachtig ook!
NB: de site van HiPhiPhi heeft 600.000 hits per dag, oeps, halen wij net niet :-)En dan weer een nieuwe inslag. Donatie. We hadden er rekening meegehouden bij de oprichting, maar hebben ons er niet actief mee bezig gehouden, het ging immers om de boekverkoop. Onderdeel van de boekpromotie was het aanschrijven van onze adresboeken.
Mailt een collega van Stefan terug. Hij wil bijdragen aan de drukkosten van het boek. Hij geloofd in kleine initiatieven met een goed doel (hij doet zelf ook vrijwilligerswerk). Elk jaar vraagt hij voor zijn verjaardag geld en vult dit aan uit z’n eigen zak. Vervolgens gaat ie rondkijken waar ie het aan wil doneren. En wij zijn dit keer de gelukkigen!! Hij vergoedt hiermee een groot deel van de drukkosten (praktisch onze enige kostenpost).
Is toch mooi dat iemand zoiets leest en zegt “leuk dat boek, maar aan een paar honderd euro hebben ze meer”, heel bijzonder.
Dit zijn dus blijken van waardering waar we erg blij mee zijn. Desalniettemin, bij elke postzegel en elke enveloppe die ik plak heb je dat gevoel ook :-)
New order
Just received this e-mail:
Will the book be made available in english soon?
Hmmm, ja, uhh, yes, well, uhh, I mean no. Just don't now. If there's someone who can translate the book? Why wouldn't we?
Just let me know if there is more interest in an english version,
mail meBut for now, no. Just the first english order. We will announce it, if we find a opportunity to do it :-)
But a great honor to get this question.
A happy day
Dodenherdenking. Niet vrolijk, maar wel mooi. Dat ook na zestig jaar het besef nog aanwezig is dat we onze helden niet mogen vergeten. Ik vind het altijd heel apart die 2 minuten stilte. Gisteren mn ogen dicht gedaan en gedacht hoe het geweest zou moeten zijn. Dat kun je natuurlijk niet voor je halen, maar je kent wel een hoop verhalen uit die tijd.
Stil staan hierbij is belangrijk, maar daarna verder gaan niet minder belangrijk. De dag erna bevrijdingsdag is daarom een goed vervolg. Niet om een herdenking vervolgens te vergeten, maar om te vieren dat we ze niet voor niks hebben herdacht.
Heel raar, maar het feit dat het vandaag "bevrijdingsdag" is, stemt je ook meteen vrolijk bij het opstaan. En als je dan je mail opent en een mailtje uit Thailand/ Australië leest, wordt je nog warmer en vrolijker van binnen. Na veel verdriet kunnen ook zij nu verder en denken ze aan de toekomst. Hieronder een vrije vertaling van het mailtje van Carol, de eigenaresse van ons Guesthouse. De namen komen niet overeen met mn boek, in het boek zijn de namen gewijzigd. Kun je de personen niet herleiden naar het boek? Geef even een comment onderaan, dan reageer ik ook weer via de comments.
Dear Robin,Bedankt voor je mail. Toy, Zac en ik zijn net terug uit Thailand. Daar hebben een ceremonie gehad omdat het 100-dagen geleden was dat mijn Sacha overleden is. Het was een overweldigend bezoek. Het is soms ongelooflijk om de droevigheid te zien bij al onze bevriende families.
Phi Phi zag er droevig en leeg uit en is compleet schoon. Het restaurant (Bamboo House Restaurant, red.) staat alleen in de straat, je kunt rechtstreeks naar de zee kijken. Wij letten niet op het droevige in Phi Phi aangezien het ons dichter bij Sacha brengt en het was ons huis 10 jaar.
Het guesthouse is gemaakt en "open". We hebben daar Phi Phi-families wonen, aangezien ze geen huizen meer hebben. We verhuizen terug naar Thailand binnen twee maanden, aangezien we ons daar meer comfortabel voelen, we kunnen onze gevoelens daar beter kwijt. Toy en ik missen Sacha heel erg, maar we putten kracht uit
our lovely Zac.
We hopen dat je ons kan opzoeken als je terug komt, aangezien we samen zijn verbonden door het lot.
We hebben ook je duikboeken gevonden in je kamer, als je ons je adres stuurt dan sturen wij ze naar je op.
We hebben ook mijn zusters lichaam teruggekregen. We hebben haar thuisgebracht in Australië, een grote troost voor onze familie.
Thank you for your kind thoughts
Love from Carol, Toy and Zac
Spierpijn
Vorige begon het dus wat rustiger te worden rondom het boek. De laatste media, zo leek het. Had dus wat tijd om solli brieven eruit te sturen. Maar vrijdag begonnen de bestellingen opeens weer binnen te lopen, dat zette zich gister en eergister weer door. Bovendien werd maandag gebeld of ik bij
Gordon in uitzending wilde. Dinsdagochtend belde hij zelf voor het interview. En ik moet zeggen, hij hield het netjes, voor zijn doen zelfs extreem netjes.
En zaterdag koninginnedag. Relaxed in mn eigen kleine dorpje gezeten. Apart om dan opeens van vreemden of vaag bekenden te horen dat ze ons initiatief erg waarderen. Maar het grootste compliment kreeg ik van een oude schoolvriend (net vader geworden, gefeliciteerd Leon). Hij had nog nooit een boek uitgelezen, maar met deze had hij geen moeite. 's Avonds met
Lokhin en
Sherise uiteten geweest bij
ZiZi. Een goed alternatief voor het overige aanbod aan restuarants in Breukelen, maar niet overdrijven.
Vrijdags trouwens een andere oude schoolvriend opgezocht, ook al vader en gaat volgende maand zelfs trouwen, nogmaal gefeliciteerd
Arnoud.
En dan is zondag, 27 graden, 13.30 uur. In de laatste wedstrijd van het seizoen mag ik gewoon weer sinds jaren wwer eens een doelpunt scoren. Ik heb nog spierpijn..., maar wel 2 solli gesprekken!
